Dag keppesleppe !
Wat ben ik blij dat alles goed afgelopen is ! Vanavond trok je een hete pan van het vuur, waardoor je de rand van de pan tegen de gezicht kreeg en het vet op je linkerarm. Niet dat mama en papa niet goed opletten hoor, want de pan stond met de steel weg van de rand van het fornuis. Ik zag je op je tenen staan, en was te laat om je tegen te houden/de pan zelf op te vangen. Gevloekt, heb ik, gehuild,... Niet dat het iets uithaalt hoor. 't Is het idee zeker?
Anyway, we hielden je direct onder de kraan zodat de wonden snel konden afkoelen. Al snel zei ik tegen je papa dat we toch maar beter naar het ziekenhuis konden gaan om je te laten verzorgen. Zo gezegd, zo gedaan. Wij naar Maria Middelares. Jawel, het ziekenhuis waar je geboren bent. Daar staken ze je nog maar eens onder de douche, waarna ik je als één hoopje ellende terugkreeg. Nog nooit heb ik je zo klein, zo verweesd zien kijken. Waarna mama natuurlijk weer begon te wenen. Niet lang daarna hebben ze je mooi ingepakt, zodat de wonden afgedekt waren. We mochten je terug meenemen naar huis maar werden wel gewaarschuwd dat je waarschijnlijk een niet zo goede nacht tegemoet zou gaan, omdat je nogal wat pijn kan hebben. Binnen dit en twee dagen komt de thuisverpleging eens kijken hoe het met de wondes zit. En dan moeten we maandag terug naar de dokter zodat hij kan zien wat er eventueel moet gebeuren. Ik hoop uit het diepst van mijn hart dat je een pijnloze nacht hebt, lieverd.
Zoen,
je mama
Geen opmerkingen:
Een reactie posten