31.05.2013
Ik loop al een tijdje rond met het idee van een 365-projectje. Voor de mensen die nu spontaan "uh ?!" zeggen: een 365-project houdt in dat je iedere dag iets doet wat je creativiteit aanscherpt. Kan gaan van schrijven, tekenen, fotograferen, knutselen, ... Noem maar op.
Voor een vriendin van mij ben ik bezig met een iets kleiner "projectje": ik geef haar iedere dag een "tip van de dag" rond zwanger zijn en zo. Want zoals je al ergens kon lezen, is X zwanger. Jeeeeuuj, zoooo gelukkig voor haar ! Het zullen geen 365 tips worden, maar toch wel een kleine 200 (weekends niet meegeteld). Het voornaamste ? We beleven er alletwee veel plezier aan.
Eten ! Aangezien ik bezeten ben van kookboeken en experimenteren in de keuken, zou ik iedere dag iets over een bepaald product/gerecht kunnen schrijven. Of omdat ik gewoon heel graag heel veel weet, zou ik ook iedere dag de betekenis van een bepaald woord kunnen opzoeken.
Of gewoon iets creatiefs, nog niet nader bepaald ?
Ideeën genoeg, maar kan ik het ook volhouden om er iedere (!!) dag van het jaar iets mee te doen ?
Ik denk er nog even verder over na, en wens mezelf ondertussen al heel veel succes. :)
PS: (gekke) ideeën zijn altijd welkom.
01.06.2013
De kogel is door de kerk. Ik weet waarover mijn projectje zal gaan. Ik weet ook dat 365 blogjes veel is. Heel veel. Maar ik ga proberen. Neem me dus niet kwalijk als ik ergens vastzit. Inspiratie is altijd welkom.
Alhoewel... bij nader inzien probeer ik het - om te beginnen - een maand vol te houden.
Waarover het zal gaan, ga je meteen wel zien. Ergens is het logisch dat het ook aan Arthur gelinkt is, niet ? Misschien - als ik ooit nog eens heel veel tijd heb - maak ik er een boekje van. Kan ik Arthur later iedere avond een mini-verhaaltje voorlezen. Grootse plannen. En die beginnen we bij dag 1.
1 juni; deel 1 van mijn projectje. Gogogo !
Filou ! (1/30 - 01.06.2013)
Aangenaam ! Ik ben Filou. Logisch, want anders had er hierboven wel Jeanne of Georges of Zulma gestaan. Een viertal maand geleden kwam ik hier terecht. Eigenlijk ging het zo. Een meisje wandelde in de winkel waar ik aan een rekje hing. Ik had meteen door dat ze wel in mij geïnteresseerd was. Stiekem hoopte ik dus ook dat ze mij zou uitkiezen. Ze vertelde me dat ze me cadeau zou doen aan haar babybroertje (die op dat moment nog veilig in mama's buik zat). "Aaargh, een baby", dacht ik op dat moment. "Wordt er lekker op mij gesabbeld en gebeten. Hmmmm, waarom kon ik niet gewoon de knuffel van dat meisje worden ?"
Ondertussen is mijn mening bijgesteld, want ik kon me geen lievere, coolere, wijzere baby inbeelden.
Ik ben .. Jah, wat ben ik eigenlijk ? Een knuffel. Geen knuffelbeer, geen knuffeleend, geen knuffelolifant, nee, gewoon een knuffel. Grijs dan nog wel. Klein en fijn. Maar vergis je niet, ik ben geen grijze muis. Niet letterlijk en niet figuurlijk. Ik ben een heel avontuurlijke knuffel, maar dat ontdek je later nog wel.
Voor nu ? Aangenaam !
Net zoals alle andere levende wezentjes, heb ik ook het één en het ander te doen. Mam'Annick (want zo mag ik haar noemen) haar voornaamste taak op dit moment is het verzorgen van Arthur, 'm zijn flesje geven, ermee spelen, ... En omdat ik (zoals eerder gezegd) geen gewone knuffel ben, heb ik ook een taak. Neenee, geen pampers verversen ! (Ook een taak van mam'Annick). Ik moet zorg dragen voor de flesjes van Arthur. Zoals je op de foto kan zien, doe ik dat met veel liefde. En eigenlijk moet ik er niet gewoon voor zorgen, ik waak er ook over dat de flesjes correct klaargemaakt worden. Want, geef toe, als je - net zoals mam'Annick soms - een beetje moe bent van het vele werk, dan heb je soms een geheugensteuntje nodig. Dus zeg ik haar iedere morgen dat ze 210 ml water in de fles moet gieten en er 2 schepjes dikking aan moet toevoegen. Daarna moet Arthur zijn fles goed geschud worden en 35 seconden in de microgolfoven. Omdat er op de dozen van de melkpoeder staat dat je per 30 ml water 1 schepje poeder moet gebruiken, vertel ik haar dat er 7 schepjes poeder in de fles moeten. Daarna nog even schudden en dan 3 minuutjes laten rusten. Behalve het zorgen voor de flesjes, moet ik mij ook gewillig laten onderkwijlen en mij laten oppeuzelen. Maar ik onderga het altijd met plezier. Arthur blij, mam'Annick blij en ik blij. Zeg nu zelf, geen gewone knuffel hé ? ;)
De boog kan niet altijd gespannen staan, zegt mam'Annick. Heb ik toch even moeten opzoeken wat dat wou zeggen. Arbeid moet afgewisseld worden met ontspanning. Ik moet dus ook niet altijd werken. Ik doe eigenlijk meer dan wat ik gisteren verteld heb. Maar dat hoor je later nog wel. Tijd voor ontspanning dus. Ik lees graag. Ik lees graag veel. Dus zit ik af en toe samen met mam'Annick op de bank een boekje te lezen. Ontspanning dus. Maar niet helemaal, want alles wat ik doe, doe ik met Arthur in mijn achter-hoofd. Ik selecteer de boekjes die Arthur later mag lezen. Ik kan 'm toch maar moeilijk een boek van Sophie Kinsella in zijn handen stoppen. Chicklits zijn niet iets voor iemand van die leeftijd. Of één van Herman Brusselmans. Nee, het moet verant-woorde kinderlectuur zijn. Vandaar dat ik eerst even een qualitycheck uitvoer. Qualitychek, wat een woord ! Stel je voor dat ik een naamkaartje zou dragen. Filou, qualitychecker. :)
Mijn opdracht (2/30 - 02.06.2013)
Net zoals alle andere levende wezentjes, heb ik ook het één en het ander te doen. Mam'Annick (want zo mag ik haar noemen) haar voornaamste taak op dit moment is het verzorgen van Arthur, 'm zijn flesje geven, ermee spelen, ... En omdat ik (zoals eerder gezegd) geen gewone knuffel ben, heb ik ook een taak. Neenee, geen pampers verversen ! (Ook een taak van mam'Annick). Ik moet zorg dragen voor de flesjes van Arthur. Zoals je op de foto kan zien, doe ik dat met veel liefde. En eigenlijk moet ik er niet gewoon voor zorgen, ik waak er ook over dat de flesjes correct klaargemaakt worden. Want, geef toe, als je - net zoals mam'Annick soms - een beetje moe bent van het vele werk, dan heb je soms een geheugensteuntje nodig. Dus zeg ik haar iedere morgen dat ze 210 ml water in de fles moet gieten en er 2 schepjes dikking aan moet toevoegen. Daarna moet Arthur zijn fles goed geschud worden en 35 seconden in de microgolfoven. Omdat er op de dozen van de melkpoeder staat dat je per 30 ml water 1 schepje poeder moet gebruiken, vertel ik haar dat er 7 schepjes poeder in de fles moeten. Daarna nog even schudden en dan 3 minuutjes laten rusten. Behalve het zorgen voor de flesjes, moet ik mij ook gewillig laten onderkwijlen en mij laten oppeuzelen. Maar ik onderga het altijd met plezier. Arthur blij, mam'Annick blij en ik blij. Zeg nu zelf, geen gewone knuffel hé ? ;)
Tijd voor ontspanning (3/30 - 03.06.2013)
De boog kan niet altijd gespannen staan, zegt mam'Annick. Heb ik toch even moeten opzoeken wat dat wou zeggen. Arbeid moet afgewisseld worden met ontspanning. Ik moet dus ook niet altijd werken. Ik doe eigenlijk meer dan wat ik gisteren verteld heb. Maar dat hoor je later nog wel. Tijd voor ontspanning dus. Ik lees graag. Ik lees graag veel. Dus zit ik af en toe samen met mam'Annick op de bank een boekje te lezen. Ontspanning dus. Maar niet helemaal, want alles wat ik doe, doe ik met Arthur in mijn achter-hoofd. Ik selecteer de boekjes die Arthur later mag lezen. Ik kan 'm toch maar moeilijk een boek van Sophie Kinsella in zijn handen stoppen. Chicklits zijn niet iets voor iemand van die leeftijd. Of één van Herman Brusselmans. Nee, het moet verant-woorde kinderlectuur zijn. Vandaar dat ik eerst even een qualitycheck uitvoer. Qualitychek, wat een woord ! Stel je voor dat ik een naamkaartje zou dragen. Filou, qualitychecker. :)
Ziekjes (4/30 - 04.06.2013)
Pfff, wat een weertje ! Is het normaal dat het nu grijs en bewolkt is ? Of dat het regent ? En waait ? Ik moest gisteren even naar de apotheek om melkpoeder en ik merkte op dat het echt wel koud was voor de tijd van het jaar. Omdat het niet zo ver was (de apotheek is hier net om de hoek), had ik geen jas aangetrokken. Wat ik misschien beter wel gedaan had. Je kan het al raden zeker ? Niezen, hoesten, een loopneus, ... Ik heb het goed te pakken. Gelukkig verzorgt mam'Annick me wel goed. Ze raadde me ook aan om niet te dicht bij Arthur te komen, zodat hij niet ziek kan worden. Arthur lijkt me een sterke jongen hoor, hij is nog niet echt ziek geweest.
Deze morgen ben ik even opgestaan om een kop warme melk met honing te drinken. Ik heb geen koorts, dus da's al een hele geruststelling. En dan is het nu terug bedtijd. Hopelijk ben ik snel beter, want ik heb geen zin om een hele tijd buiten strijd te zijn. Duimen dus dat ik snel terug de oude ben !
Vrienden (5/30 - 05.06.2013)
Heb ik al verteld over Walter ? Walter is een draak. Niet zomaar een draak hoor, maar een draak die muziek maakt. En soms geeft zijn neus licht. Nooit gedacht dat er zo'n draken bestonden. Maar da's niet de enige reden waarom Walter speciaal is. Elise is Walter komen brengen. Wie is Elise hoor ik je nu vragen ? Wel, mam'Annick gaf vroeger kampjes, samen met Elise. En er is eens iets te doen geweest rond een draak, vandaar. Niet alleen mam'Annick was dus heel blij met de komst van Walter, maar ik ook. In het begin was ik er wel een beetje bang van hoor. Jah, wat wil je dan ? Zo'n groot beest ! Zal ik je eens een geheim vertellen ? Walter spuwt geen vuur. Nee, Walter is een hele lieve draak. En dus ook mijn vriend. Af en toe - als Arthur slaapt - trekken we er samen op uit. Op ontdekkingstocht door het huis. Zo hebben we onlangs de koekenkast ontdekt. Mmmm, zo'n lekkere koekjes ! Maar ssttttt, niets vertellen aan mam'Annick hé, straks denkt ze dat het daardoor komt dat ik ziek was. (Misschien is het ook wel zo ...)
Op ontdekking (6/30 - 06.06.2013)
Voor een knuffel van mijn grootte, is het huis waar Arthur vertoeft, heel groot. Daarom besloot ik om eens op ontdekkingstocht te gaan. Ver ben ik nog niet gekomen, want ik durf niet alleen de trappen op of af. Dus hou ik het gewoon bij de living en de keuken. Ik hopte uit Arthurs parkje, richting de zetel. Eventjes chillen in de zon, om dan weer verder te gaan. En wat hoorde ik plots ? Water ! Ik wist niet meteen waar het vandaan kwam, maar was wel heel benieuwd. Hup, terug de zetel uit en op zoek naar het water. Geen lekkende kraan in de keuken, geen water dat je soms in toiletten hoort, geen fles die omgevallen was, ... Tot ik plots in een hoekje een bak met water terugvond. Bak is eigenlijk niet het juiste woord, het is eigenlijk een aquarium voor schildpadden. Zes schildpadden telde ik. De één al wat groter dan de ander, maar allemaal even lief. Ik heb ze wat eten gegeven, want ze zaten allemaal met open mond naar mij te kijken. :) Het enige waar ik nog niet zo goed in ben, is schildpaddentaal. Of misschien snappen zij de Filoutaal niet, kan ook. Ik ga ze in ieder geval nog af en toe eens een bezoekje brengen, want het was wel plezant om te zien hoe ze op de rotsen klimmen (en er terug afvallen).
Zonnen ! (7/30 - 07.06.2013)
Wow, zon ! Gisteren scheen ze al, maar vandaag straalt ze precies nog wat meer. Hoog tijd dus om een mooi kleurtje op te doen. En waar kan dat beter dan op het terras ? Ik heb stiekem de stoel van mam'Annick ingepikt en lig niks te doen. Zaaaalig ! Ik ga wel niet te lang in de zon mogen blijven, want ik heb vroeger eens een zonneslag gehad. Niet om mee te lachen hoor. Daarom heb ik mijn wekker gezet. Je weet maar nooit dat ik plots in slaap val. In de tuin van onze buurvrouw staat een ligzetel. Eigenlijk had ik ook liever een ligzetel, maar met deze stoel lukt het ook wel. Hmmm, misschien vraag ik er wel één aan Arthurs papa. Voor mijn verjaardag bijvoorbeeld. Doet me eraan denken dat het zondag vaderdag is. Zou er ook zoiets als een Filoudag bestaan ? Ik ga het onmiddellijk uitzoeken ! Hmmm, bijna onmiddellijk dan, eerst nog wat zonnen. Adios !
Sabbelsabbelbijtbijt .. (8/30 - 08.06.2013)
Jah, da's wat mij vaak overkomt. Arthur vindt het heel plezant om mij zomaar in zijn mond te steken. Vanwaar die behoefte komt, geen idee. Ik kan me niet voorstellen dat ik mijn vriendjes zomaar zou vastnemen om ze dan doodleuk in mijn mond te frommelen. Mjah, hij is nog klein, ik vergeef het hem. Alhoewel ik wel moet toegeven dat ik het lang niet zo leuk vind. Stiekem hoop ik altijd dat hij dan snel in slaap valt, zodat ik ook een beetje tot rust kan komen. Want 't is nogal een baaske hoor, mijn vriend. Een fel manneke ! Zou ik ook zo geweest zijn toen ik klein was ? Of was ik een lieve babyfilou ? Zo'n stil en braafke ? Ik zou dringend eens op zoek moeten gaan naar mijn mama en papa. Waar zouden die ergens uithangen ? Liggen ze ook in een parkje bij een baby ? Of zouden ze al op pensioen zijn ? Stof om over na te denken dus ! En aangezien vandaag terug een mooie dag wordt, zet ik mij straks terug buiten in de zon en stel ik een plan op om wat meer over mijn verleden te weten te komen.
Formule 1 (9/30 - 09.06.2013)
Ja, ik weet het, een dagje te laat. Mijn excuses. Ik heb er wel een goede reden voor. Gisteren zijn we (Arthur, zijn mama en papa en ik) op uitstap geweest en toen we 's avonds thuiskwamen, was het eigenlijk al te laat om nog even achter mijn computer te kruipen. Ik heb nog gekeken hoe Arthur zijn flesje leegdronk en daarna hebben we hem samen lekker in zijn bedje gelegd. Aangezien er gisteren terug Formule 1 op tv was, hebben we samen nog naar de race gekeken. Ik werd gebombardeerd tot baas over de afstandsbediening. Hoe cool is dat ?! Sébastien Vettel won de race en mam'Annick was daar precies wel nog blij mee. Ik ook dan zeker ? En daarna was het bedtijd, want morgen zet ik mijn zoektocht naar mijn ouders verder. Spannend !
Zoektocht #1 (10/30 - 10.06.2013)
Pfffft, op zoek gaan naar je ouders. Geen evidente opdracht hoor. Gisteren ben ik er al een beetje aan begonnen, maar al die overheidsdiensten (of hoe jullie ze ook noemen) zijn niet open tijdens het weekend. 't Zou nogal proper zijn moest ik tijdens het weekend niet willen werken, tsss ... Ik belde hen vandaag opnieuw op en schrok me rot toen ik een stem aan de telefoon kreeg waar je niets tegen kon zeggen. Dit is wat ze zei: "Welkom bij het kantoor der opsporingen. Hebt u iets verloren op de trein, druk 1. Bent u iets kwijtgeraakt op de bus, druk 2. Als u iets op de tram hebt laten liggen, druk 3. Bent u op zoek naar uw auto die je ergens geparkeerd hebt, druk 4. Wil u meer informatie over iets anders, druk 5. Let wel, deze dienst is enkel tijdens de namiddag open." Ja lap, wil ik op 5 drukken, kunnen ze mij toch niet verderhelpen want er zit daar toch niemand aan de telefoon. 'k Heb dan maar opgehangen.
Ik ben inderdaad op zoek naar iets anders, maar ik vrees dat ze mij daar ook niets meer over mijn ouders kunnen vertellen. Anyway, deze namiddag probeer ik nog eens opnieuw en dan zien we wel. Ik duim alvast voor mezelf. :)
Ik heb gisteren toch nog eens teruggebeld naar die dienst voor opsporingen. Na oneindig lang te moeten wachten ("je bent momenteel beller nummer 5 in rij", "de geschatte wachttijd is momenteel nog 13 minuten"), kreeg ik toch iemand aan de lijn. Mevrouw kon me niet helpen, want ik had onvoldoende informatie. "Wat is de naam van je ouders ?", vroeg ze. Jah, mama en papa hé. Of zeg jij Bart en Mieke ? Of Juliette en Roger ? Uiteindelijk wenste ze me veel succes met mijn zoektocht en haakte ze in.
Goh, ik heb het goed zitten hoor. Ik wil kost wat kost mijn ouders terugvinden. Maar omdat mam'Annick vandaag eigenlijk niet heel veel tijd heeft om samen met mij op onderzoek te gaan, blijft het dus bij dromen. Pas op, no offence, ik begrijp heel goed dat mam'Annick vanalles moet doen. Wassen, strijken, de post nakijken, afwassen, mails checken, kuisen,... Pfffft, ben ik blij dat dat niet tot mijn takenpakket behoort. Dromen dus. Over wat ik allemaal zou kunnen doen met mijn mama en papa. Als ik ze ooit vind, wil ik heel graag eens samen met hen naar de zee. Een echt zandkasteel maken. Met een slotgracht errond, zodat er geen indringers in mijn kasteel kunnen komen.
Ik heb jullie al verteld dat mijn takenpakket verschillende dingen inhoudt. Zo moet ik niet alleen zorgen voor de flesjes van Arthur, maar moet ik hem ook de ganse dag gezelschap houden. Nuja, moeten ... Ik doe het graag. Heel graag. Wij samen in zijn parkje is altijd "dikke leute". En zeker als hij mij één van zijn geheimen vertelt. Of over zijn belevenissen met patatjes. Jawel, je leest het goed: Arthur eet sinds kort patatjes. Alleh, hij onderneemt een poging tot. Maar later meer daarover. Op de foto zie je dat mijn baasje slaapt. Mijn verdienste. =) Af en toe zing ik Arthur in slaap. Vroeger deed mam'Annick dat, maar ik ben er nog niet helemaal aan uit of Arthur dat ook echt apprecieerde. Vandaar dat ik dat nu doe. En kijk eens hoe vredig hij erbij ligt. 'n Pluim voor mezelf !
Patatjes dus. Sinds zondag heeft Arthur kennisgemaakt met de wondere wereld van de vaste voeding. En bij deze mijlpaal kon ik toch niet ontbreken. Zondag heeft hij er gewoon wat van geproefd, zonder het echt op te eten. Ik denk eigenlijk ook niet dat wortelpatatjes Arthurkes dada zijn. Gisteren hoorde ik plots "haaaaaa" en daarna "tsjiiieeee !". Mama'Annick en ik keken naar elkaar en schoten allebei in de lach. We zaten allebei onder de wortelpatatjes. Hilarisch om haar te zien met een wortelpatatjes-sproetengezicht !! Omdat ik nogal proper ben op mezelf, mochten die patatjes dus niet in mijn vacht blijven zitten. Mam'Annick nam me mee naar beneden, richting de wasmachine. Wat een ding ! Nog nooit gezien. Hup, ik erin en deurtje dicht. Water ! Schuim ! Gezwier en gedraai ! Maar uiteindelijk was ik wel proper. En kan ik terug kijken naar hoe Arthur zijn patatjes binnenspeelt. Of niet.
Eindelijk was het zo ver ! Mijn eerste grote uitstap. Onder het goedkeurend oog van Arthur werd ik vastgegespt in de auto, naast Febeke (mijn nichtje) en Yana. Febe had van haar peter een ticket gekregen om naar de show van 15 jaar K3 te gaan. En aangezien Febe (9 jar) nog niet met de auto mag rijden, gingen wij dus mee. Ik kwam ogen te kort ! Wat een mooie show ! En zoveel kindjes die alle liedjes aan het meebrullen waren. De kindjes niet alleen trouwens, mam'Annick deed ook flink haar best. Ik heb zoveel leuke liedjes gehoord ! In de plaats van slaapliedjes, zing ik in het vervolg voor Arthur van mamasé, kuma kuma hé, eyo, oya lélé en ya ya yippie. De meisjes van K3 mochten één voor één een droom laten uitkomen. Voor ik het goed en wel besefte, was de show al afgelopen. Treurtreur. Even had ik gehoopt om eens te gaan babbelen met Kristel, Karen en Josje, maar dat is ons niet gelukt. Ik beleefde in ieder geval wel de dag van mijn leven !
Arthur heeft iets wat ik niet heb. Een speeltapijt. Maar lief zoals hij is, deelt hij het met mij. En als Arthur dan in zijn parkje aan het slapen is, is het speeltapijt helemaal voor mij alleen. Alhoewel ik het plezanter vind om er samen met Arthur op te spelen. Het is niet zomaar een speeltapijt hoor, neenee, het is een dierenspeeltapijt. Zo kan je er onder andere Leo de leeuw terugvinden. Eerst was ik een beetje bang van 'm, omdat hij zo brulde. Ik heb eens heel hard teruggebruld en nu houdt hij zich koest. Zo hoort het ! Als ik op het speeltapijt lig, luister ik het liefst van al naar de muziekjes die uit de speeltapijtradio komen. Word ik lekker rustig van. Want als Arthur er ook ligt, is er van rust helemaal geen sprake meer. Hij brult zelfs nog harder dan Leo, de deugniet. Jah, zijn naam betekent ook niet voor niets "beer". 'k Ben benieuwd naar wat mijn naam eigenlijk betekent. Opzoekwerk dus.
Net zoals voor vele anderen, is het ook voor mij heel belangrijk dat ik fit blijf. Af en toe ga ik wel eens een toertje gaan lopen met Walter, maar aangezien zijn conditie niet echt top is, lijkt het meer op wandelen dan op lopen. Met mam'Annick gaan lopen rond het voetbalveld hier in de straat, is iets te hoog gegrepen. Dus dacht ik even na om het wat creatiever aan te pakken en ondertussen toch al mijn spieren in gang te zetten. Gisteren vertelde ik jullie al dat ik af en toe eens op het speeltapijt speel. Wel, aan het speeltapijt zijn twee bogen bevestigd, waar allerlei ringen aan hangen. Het ideale toestel dus om rek- en strekoefeningen te doen. Wel moet ik eerst wat hulp vragen aan mam'Annick om mij aan de ringen te hangen, want alleen is dat maar een moeilijke klus. Soit, eens ik eraan hang, is het echt wel dolle pret. Als ik zo verderdoe, word ik nog een pro ! Ik hoef geen wandelende spierbundel te zijn, maar ik kan niet ontkennen dat ik het ongelooflijk leuk vind als de dametjes zich nog eens omdraaien om mij na te staren. Wat een gevoel ! En dan nu ? Eén twee hop !
Ik ben niet alleen in Arthurs parkje. Eigenlijk ben ik nooit alleen. Walter is vaak bij mij, of er ligt een heleboel speelgoed zodat we ons wel kunnen bezighouden. Sinds kort zag ik iemand aan de andere kant van het park. Precies mijn spiegelbeeld. Maar dan in het blauw. Vanuit mijn linkerooghoek hield ik haar goed in de gaten. Wat is ze aan het doen ? Kijkt ze naar mij ? Na veel wat getreuzel, verzamelde ik toch al mijn moed en stapte ik op haar af. "Hallo", was zowat het enige wat ik op dat moment kon uitbrengen. Wat was ze mooi ! "Hoi", zei ze. Ooooh, wat een prachtige stem ! En de persoon die bij die stem hoort, heet blijkbaar Filette. Filou en Filette. Klinkt wel. Zou mooi staan op een huwelijksaankondiging, niet ? Niet te snel van stapel lopen ! We spraken af om snel eens iets samen te gaan drinken. Benieuwd wat dat zal geven. Wedden dat ik vannacht goed zal slapen ?? ;)
Naast zorgen voor de fles van Arthur en spelen met hem, moet ik ook zijn "boekhouding" bijhouden. Mam'Annick heeft een schriftje waar ze allerlei weetje over Arthur in neerpent, maar ze schrijft ook iedere keer op wat hij gedronken/gegeten heeft. Af en toe vraagt ze mij dan om eens na te kijken of alles correct ingevuld is en of er geen fouten in staan. Mijn taak dus. Moest ik een mooier handschrift hebben, zou ik er ook graag iets in schrijven. Ik zou schrijven dat ik Arthur de liefste, mooiste, meest leuke baby van de ganse babywereld vind. En dat ik 'm ontzettend graag zie. Maar dat weet hij wel al hoor denk ik. Want wij knuffelen elkaar heel veel. We knuffelen elkaar soms bijna plat. Alleh, vooral Arthur mij dan. Ik kan niet helemaal rond zijn lijfje. Wat wordt hij groot, die kleine uk !
Jawel, ook ik ontsnap er niet aan. Samen met Arthur mocht ik deze week naar Kind en Gezin. Ik werd gemeten en gewogen. En goedgekeurd. Allemaal peanuts. Maar toen kwam het meest akelige moment. Vlak nadat de dokter met licht in mijn ogen, oren, neus en mond geschenen had, kwam ze plots met een spuitje op de proppen. Spuitje ? Zeg maar spuit ! Ze was zeker half zo groot als ik ben. Beleefd als ik ben, liet ik Arthur voorgaan. Hij moest er twee krijgen en heeft bijna niet geweend. Ik nam mij voor om ook zo stoer te zijn. Op het moment dat het spuitje heel dichtbij kwam, nam ik toch wel snel de hand van mam'Annick vast. En voor ik het goed en wel besefte, was het eigenlijk al voorbij. Niets om bang voor te zijn dus. Als beloning mocht ik een pleister kiezen. Ik koos voor een gele, die staat mij het mooist. Arthur koos een rode. Best wel hip, zo'n pleister, niet ? Nu zijn we allebei een tijdje prikjesloos. Dat vraagt om een feest !
Tijd voor ontspanning ! Ik vroeg mam'Annick of ze zin had om een spelletje te spelen. Ik moest nog even wachten, want ze moest eerst nog een was naar beneden brengen. Maar ondetussen kon ik al even nadenken over wat we zouden spelen. Het werd verstoppertje. Mam'Annick mocht zich eerst verstoppen. We spraken wel af dat we op het eerste zouden blijven, aangezien trappen nog wat moeilijk zijn voor mij. Ik telde traag tot 10 en toen begon ik aan de zoektocht. Ik keek in het toilet (alleh, niet IN het toilet, maar in de "toiletkamer"), onder de keukentafel, in de frigo, ... maar ik vond niets. Na lang zoeken, vond ik haar uiteindelijk terug achter de zetel. Tijd om om te wisselen. Mam'Annick moet tellen en ik ga me verstoppen. Wedden dat ze me niet snel terugvindt ?
Arthur was er weer vroeg bij, deze morgen. En eens hij wakker is, is er geen houden meer aan. Brabbelen in mijn oor, sabbelen aan mijn vingers, stampen met zijn voeten,... Allemaal signalen dat hij het hoog tijd vindt om uit zijn bed gehaald te worden, een nieuwe pamper moet krijgen en honger heeft. Hup, wij (mam'Annick en ik) uit ons bed om het Arthur naar zijn zin te maken. Flesje klaarmaken & even laten rusten, gezicht uitwassen, verse pamper, flesje geven, boertje laten, en terug in zijn park. En dan is het tijd voor ons. Douchen, tanden poetsen, kleren aandoen en dan zijn we terug klaar voor een nieuwe dag. Ik kijk graag hoe mam'Annick haar tanden poetst. Met een elektrische tandenborstel. Met een borsteltje dat in haar mond ronddraait. Bizar. Ik hou het bij mijn gewone tandenborstel. Lekker handig.
Vandaag wordt het neefje van Arthur gedoopt. Dus moet iedereen er op zijn best uitzien. De kleren voor Simon en Yana liggen klaar, en Arthur heeft de zijne al aan. En aangezien ik er ook niet op een zwerver mag lijken, vond mam'Annick het hoog tijd om mij ook even onder handen te nemen. Toen ze het strijkijzer uithaalde, moest ik toch wel even slikken. Mam'Annick beloofde dat ze het niet te warm zou maken, zodat ik me niet zou kunnen verbranden. Allehhop, op hoop van zegen naar maar. Ze nam mij vast en legde me op de strijkplank. Na drie minuutjes zag ik er als nieuw uit. En ik moet toegeven dat het niet zo erg is om onder een strijkijzer te liggen. Lekker warm. En ik ? Lekker mooi ! Ik heb nog niet vaak zoveel complimentjes op één dag gekregen. Fijn !
Verrassing ! (24/30 - 24.06.2013)
Ooooh, wat voor een schat is die kleine Arthur toch ! Mam'Annick legde me deze morgen extra in de watten door mij versgeperst fruitsap voor te schotelen en lekkere toast. Nadat ik uitgebreid van mijn ontbijt genoten had, was het tijd voor een pakje. Niet zomaar een pakje, neenee, iets heel speciaals. Ik werd vandaag uitgeroepen tot beste, zachtste, zotste, liefste, coolste, plezantste knuffel van gans knuffelland. En daar hoort een speciale decoratie bij, zoals je kan zien op de foto. Dit is er eentje om te bewaren hoor, want het is echt wel een "once in a lifetime-eer" die mij te beurt valt. Meer blij dan met dit kan je een knuffel volgens mij niet maken. Dankjewel Arthur dus, voor dit onvergetelijke moment. Stiekem hoop ik dat we er samen nog heel veel jaren bij kunnen doen. (als je me tegen dan niet stukgesabbeld hebt ...)
Zoektocht #2 (11/30 - 11.06.2013)
Ik heb gisteren toch nog eens teruggebeld naar die dienst voor opsporingen. Na oneindig lang te moeten wachten ("je bent momenteel beller nummer 5 in rij", "de geschatte wachttijd is momenteel nog 13 minuten"), kreeg ik toch iemand aan de lijn. Mevrouw kon me niet helpen, want ik had onvoldoende informatie. "Wat is de naam van je ouders ?", vroeg ze. Jah, mama en papa hé. Of zeg jij Bart en Mieke ? Of Juliette en Roger ? Uiteindelijk wenste ze me veel succes met mijn zoektocht en haakte ze in.
Eerst was ik wat ontgoocheld, waar zou ik nu moeten beginnen zoeken ? Ik legde mij in de zetel en probeerde wat te rusten. Het was dan ook al een drukke dag geweest. Maar ik kon precies niet slapen en draaide en keerde. Tot ik plots ... iets aan mijn rug zag hangen. Een briefje met een heleboel vreemde symbolen en dan ook nog "N.V. Jollymex S.A. Lindestraat 18 9240 Zele www.nattou.be". Hmmmm ... Zou ik daar iets kunnen wijzer worden ? Ik vraag straks eens aan mam'Annick of ze mij wil helpen. Misschien lukt het mij toch nog om mijn ouders te vinden.
Dromen .. (12/30 - 12.06.2013)
Goh, ik heb het goed zitten hoor. Ik wil kost wat kost mijn ouders terugvinden. Maar omdat mam'Annick vandaag eigenlijk niet heel veel tijd heeft om samen met mij op onderzoek te gaan, blijft het dus bij dromen. Pas op, no offence, ik begrijp heel goed dat mam'Annick vanalles moet doen. Wassen, strijken, de post nakijken, afwassen, mails checken, kuisen,... Pfffft, ben ik blij dat dat niet tot mijn takenpakket behoort. Dromen dus. Over wat ik allemaal zou kunnen doen met mijn mama en papa. Als ik ze ooit vind, wil ik heel graag eens samen met hen naar de zee. Een echt zandkasteel maken. Met een slotgracht errond, zodat er geen indringers in mijn kasteel kunnen komen.
Slotgracht. Wat een woord eh, voor een knuffel. Heb ik gelezen in één van de boekjes die ik later aan Arthur wil voorlezen. 't Ging over een prinses en een kasteel en een gracht. En de rest ? Jah, dat droom je er zelf maar bij.
At work ! (13/30 - 13.06.2013)
Ik heb jullie al verteld dat mijn takenpakket verschillende dingen inhoudt. Zo moet ik niet alleen zorgen voor de flesjes van Arthur, maar moet ik hem ook de ganse dag gezelschap houden. Nuja, moeten ... Ik doe het graag. Heel graag. Wij samen in zijn parkje is altijd "dikke leute". En zeker als hij mij één van zijn geheimen vertelt. Of over zijn belevenissen met patatjes. Jawel, je leest het goed: Arthur eet sinds kort patatjes. Alleh, hij onderneemt een poging tot. Maar later meer daarover. Op de foto zie je dat mijn baasje slaapt. Mijn verdienste. =) Af en toe zing ik Arthur in slaap. Vroeger deed mam'Annick dat, maar ik ben er nog niet helemaal aan uit of Arthur dat ook echt apprecieerde. Vandaar dat ik dat nu doe. En kijk eens hoe vredig hij erbij ligt. 'n Pluim voor mezelf !
Grote wasjes, kleine wasjes. (14/30 - 14.06.2013))
Patatjes dus. Sinds zondag heeft Arthur kennisgemaakt met de wondere wereld van de vaste voeding. En bij deze mijlpaal kon ik toch niet ontbreken. Zondag heeft hij er gewoon wat van geproefd, zonder het echt op te eten. Ik denk eigenlijk ook niet dat wortelpatatjes Arthurkes dada zijn. Gisteren hoorde ik plots "haaaaaa" en daarna "tsjiiieeee !". Mama'Annick en ik keken naar elkaar en schoten allebei in de lach. We zaten allebei onder de wortelpatatjes. Hilarisch om haar te zien met een wortelpatatjes-sproetengezicht !! Omdat ik nogal proper ben op mezelf, mochten die patatjes dus niet in mijn vacht blijven zitten. Mam'Annick nam me mee naar beneden, richting de wasmachine. Wat een ding ! Nog nooit gezien. Hup, ik erin en deurtje dicht. Water ! Schuim ! Gezwier en gedraai ! Maar uiteindelijk was ik wel proper. En kan ik terug kijken naar hoe Arthur zijn patatjes binnenspeelt. Of niet.
Ribbedebie naar K3 ! (15/30 - 15.06.2013)
Eindelijk was het zo ver ! Mijn eerste grote uitstap. Onder het goedkeurend oog van Arthur werd ik vastgegespt in de auto, naast Febeke (mijn nichtje) en Yana. Febe had van haar peter een ticket gekregen om naar de show van 15 jaar K3 te gaan. En aangezien Febe (9 jar) nog niet met de auto mag rijden, gingen wij dus mee. Ik kwam ogen te kort ! Wat een mooie show ! En zoveel kindjes die alle liedjes aan het meebrullen waren. De kindjes niet alleen trouwens, mam'Annick deed ook flink haar best. Ik heb zoveel leuke liedjes gehoord ! In de plaats van slaapliedjes, zing ik in het vervolg voor Arthur van mamasé, kuma kuma hé, eyo, oya lélé en ya ya yippie. De meisjes van K3 mochten één voor één een droom laten uitkomen. Voor ik het goed en wel besefte, was de show al afgelopen. Treurtreur. Even had ik gehoopt om eens te gaan babbelen met Kristel, Karen en Josje, maar dat is ons niet gelukt. Ik beleefde in ieder geval wel de dag van mijn leven !
Het speeltapijt. (16/30 - 16.06.2013)
Arthur heeft iets wat ik niet heb. Een speeltapijt. Maar lief zoals hij is, deelt hij het met mij. En als Arthur dan in zijn parkje aan het slapen is, is het speeltapijt helemaal voor mij alleen. Alhoewel ik het plezanter vind om er samen met Arthur op te spelen. Het is niet zomaar een speeltapijt hoor, neenee, het is een dierenspeeltapijt. Zo kan je er onder andere Leo de leeuw terugvinden. Eerst was ik een beetje bang van 'm, omdat hij zo brulde. Ik heb eens heel hard teruggebruld en nu houdt hij zich koest. Zo hoort het ! Als ik op het speeltapijt lig, luister ik het liefst van al naar de muziekjes die uit de speeltapijtradio komen. Word ik lekker rustig van. Want als Arthur er ook ligt, is er van rust helemaal geen sprake meer. Hij brult zelfs nog harder dan Leo, de deugniet. Jah, zijn naam betekent ook niet voor niets "beer". 'k Ben benieuwd naar wat mijn naam eigenlijk betekent. Opzoekwerk dus.
Turnoefeningen. (17/30 - 17.06.2013)
Net zoals voor vele anderen, is het ook voor mij heel belangrijk dat ik fit blijf. Af en toe ga ik wel eens een toertje gaan lopen met Walter, maar aangezien zijn conditie niet echt top is, lijkt het meer op wandelen dan op lopen. Met mam'Annick gaan lopen rond het voetbalveld hier in de straat, is iets te hoog gegrepen. Dus dacht ik even na om het wat creatiever aan te pakken en ondertussen toch al mijn spieren in gang te zetten. Gisteren vertelde ik jullie al dat ik af en toe eens op het speeltapijt speel. Wel, aan het speeltapijt zijn twee bogen bevestigd, waar allerlei ringen aan hangen. Het ideale toestel dus om rek- en strekoefeningen te doen. Wel moet ik eerst wat hulp vragen aan mam'Annick om mij aan de ringen te hangen, want alleen is dat maar een moeilijke klus. Soit, eens ik eraan hang, is het echt wel dolle pret. Als ik zo verderdoe, word ik nog een pro ! Ik hoef geen wandelende spierbundel te zijn, maar ik kan niet ontkennen dat ik het ongelooflijk leuk vind als de dametjes zich nog eens omdraaien om mij na te staren. Wat een gevoel ! En dan nu ? Eén twee hop !
PS: je mag mij altijd mailen voor tips, ik help jullie met plezier !
Verliefd ? (18/30 - 18.06.2013)
Ik ben niet alleen in Arthurs parkje. Eigenlijk ben ik nooit alleen. Walter is vaak bij mij, of er ligt een heleboel speelgoed zodat we ons wel kunnen bezighouden. Sinds kort zag ik iemand aan de andere kant van het park. Precies mijn spiegelbeeld. Maar dan in het blauw. Vanuit mijn linkerooghoek hield ik haar goed in de gaten. Wat is ze aan het doen ? Kijkt ze naar mij ? Na veel wat getreuzel, verzamelde ik toch al mijn moed en stapte ik op haar af. "Hallo", was zowat het enige wat ik op dat moment kon uitbrengen. Wat was ze mooi ! "Hoi", zei ze. Ooooh, wat een prachtige stem ! En de persoon die bij die stem hoort, heet blijkbaar Filette. Filou en Filette. Klinkt wel. Zou mooi staan op een huwelijksaankondiging, niet ? Niet te snel van stapel lopen ! We spraken af om snel eens iets samen te gaan drinken. Benieuwd wat dat zal geven. Wedden dat ik vannacht goed zal slapen ?? ;)
Boekhoudingdinges. (19/30 - 19.06.2013)
Naast zorgen voor de fles van Arthur en spelen met hem, moet ik ook zijn "boekhouding" bijhouden. Mam'Annick heeft een schriftje waar ze allerlei weetje over Arthur in neerpent, maar ze schrijft ook iedere keer op wat hij gedronken/gegeten heeft. Af en toe vraagt ze mij dan om eens na te kijken of alles correct ingevuld is en of er geen fouten in staan. Mijn taak dus. Moest ik een mooier handschrift hebben, zou ik er ook graag iets in schrijven. Ik zou schrijven dat ik Arthur de liefste, mooiste, meest leuke baby van de ganse babywereld vind. En dat ik 'm ontzettend graag zie. Maar dat weet hij wel al hoor denk ik. Want wij knuffelen elkaar heel veel. We knuffelen elkaar soms bijna plat. Alleh, vooral Arthur mij dan. Ik kan niet helemaal rond zijn lijfje. Wat wordt hij groot, die kleine uk !
Prikjes. (20/30 - 20.06.2013)
Jawel, ook ik ontsnap er niet aan. Samen met Arthur mocht ik deze week naar Kind en Gezin. Ik werd gemeten en gewogen. En goedgekeurd. Allemaal peanuts. Maar toen kwam het meest akelige moment. Vlak nadat de dokter met licht in mijn ogen, oren, neus en mond geschenen had, kwam ze plots met een spuitje op de proppen. Spuitje ? Zeg maar spuit ! Ze was zeker half zo groot als ik ben. Beleefd als ik ben, liet ik Arthur voorgaan. Hij moest er twee krijgen en heeft bijna niet geweend. Ik nam mij voor om ook zo stoer te zijn. Op het moment dat het spuitje heel dichtbij kwam, nam ik toch wel snel de hand van mam'Annick vast. En voor ik het goed en wel besefte, was het eigenlijk al voorbij. Niets om bang voor te zijn dus. Als beloning mocht ik een pleister kiezen. Ik koos voor een gele, die staat mij het mooist. Arthur koos een rode. Best wel hip, zo'n pleister, niet ? Nu zijn we allebei een tijdje prikjesloos. Dat vraagt om een feest !
Verstoppertje spelen. (21/30 - 21.06.2013)
Tijd voor ontspanning ! Ik vroeg mam'Annick of ze zin had om een spelletje te spelen. Ik moest nog even wachten, want ze moest eerst nog een was naar beneden brengen. Maar ondetussen kon ik al even nadenken over wat we zouden spelen. Het werd verstoppertje. Mam'Annick mocht zich eerst verstoppen. We spraken wel af dat we op het eerste zouden blijven, aangezien trappen nog wat moeilijk zijn voor mij. Ik telde traag tot 10 en toen begon ik aan de zoektocht. Ik keek in het toilet (alleh, niet IN het toilet, maar in de "toiletkamer"), onder de keukentafel, in de frigo, ... maar ik vond niets. Na lang zoeken, vond ik haar uiteindelijk terug achter de zetel. Tijd om om te wisselen. Mam'Annick moet tellen en ik ga me verstoppen. Wedden dat ze me niet snel terugvindt ?
Ochtendritueeltjes (22/30 - 22.06.2013)
Arthur was er weer vroeg bij, deze morgen. En eens hij wakker is, is er geen houden meer aan. Brabbelen in mijn oor, sabbelen aan mijn vingers, stampen met zijn voeten,... Allemaal signalen dat hij het hoog tijd vindt om uit zijn bed gehaald te worden, een nieuwe pamper moet krijgen en honger heeft. Hup, wij (mam'Annick en ik) uit ons bed om het Arthur naar zijn zin te maken. Flesje klaarmaken & even laten rusten, gezicht uitwassen, verse pamper, flesje geven, boertje laten, en terug in zijn park. En dan is het tijd voor ons. Douchen, tanden poetsen, kleren aandoen en dan zijn we terug klaar voor een nieuwe dag. Ik kijk graag hoe mam'Annick haar tanden poetst. Met een elektrische tandenborstel. Met een borsteltje dat in haar mond ronddraait. Bizar. Ik hou het bij mijn gewone tandenborstel. Lekker handig.
Feest ! (23/30 - 23.06.2013)
Vandaag wordt het neefje van Arthur gedoopt. Dus moet iedereen er op zijn best uitzien. De kleren voor Simon en Yana liggen klaar, en Arthur heeft de zijne al aan. En aangezien ik er ook niet op een zwerver mag lijken, vond mam'Annick het hoog tijd om mij ook even onder handen te nemen. Toen ze het strijkijzer uithaalde, moest ik toch wel even slikken. Mam'Annick beloofde dat ze het niet te warm zou maken, zodat ik me niet zou kunnen verbranden. Allehhop, op hoop van zegen naar maar. Ze nam mij vast en legde me op de strijkplank. Na drie minuutjes zag ik er als nieuw uit. En ik moet toegeven dat het niet zo erg is om onder een strijkijzer te liggen. Lekker warm. En ik ? Lekker mooi ! Ik heb nog niet vaak zoveel complimentjes op één dag gekregen. Fijn !Verrassing ! (24/30 - 24.06.2013)
Ooooh, wat voor een schat is die kleine Arthur toch ! Mam'Annick legde me deze morgen extra in de watten door mij versgeperst fruitsap voor te schotelen en lekkere toast. Nadat ik uitgebreid van mijn ontbijt genoten had, was het tijd voor een pakje. Niet zomaar een pakje, neenee, iets heel speciaals. Ik werd vandaag uitgeroepen tot beste, zachtste, zotste, liefste, coolste, plezantste knuffel van gans knuffelland. En daar hoort een speciale decoratie bij, zoals je kan zien op de foto. Dit is er eentje om te bewaren hoor, want het is echt wel een "once in a lifetime-eer" die mij te beurt valt. Meer blij dan met dit kan je een knuffel volgens mij niet maken. Dankjewel Arthur dus, voor dit onvergetelijke moment. Stiekem hoop ik dat we er samen nog heel veel jaren bij kunnen doen. (als je me tegen dan niet stukgesabbeld hebt ...)
Stoeltje. (25/30 - 25.06.2013)
Ja hoor, je hebt het juist. Ik ben het, Filou. Nog altijd even groot (of klein, zo je wil) als gisteren. En de dag daarvoor. Je denkt alleen maar dat ik kleiner ben. Dat komt doordat ik in de bumboseat van Arthur zit. Arthur eet patatjes, zoals je wel al weet. Nog niet zo lang hoor, sinds het begin van deze maand. Mam'Annick startte met wortelpatatjes, omdat beebjes - naar het schijnt - zot zijn van wortelpatatjes. Niet zo met Arthur. Toen hoorde mam'Annick van mama Sophie dat ze het eens moest proberen met groene groentjes. En weet je wat ? Arthur at plots veel beter. Maar genoeg over groentjes. Het gaat hier over mij, jawel. Je denkt dus alleen maar dat ik klein ben doordat ik in de grote stoel van Arthur zit. Gezichtsbedrog is dat dan. Jah, 't kind moet een naam hebben eh ... Je hoeft je bij deze dus helemaal niet ongerust te maken over mij. :)
Dilemma. (26/30 - 26.06.2013)
Woensdag ! Dat wil zeggen dat ik deze namiddag een "minder gezond" tussendoortje krijg. Eigenlijk eet ik iedere dag een tussendoortje hoor, maar meestal is dat dan een banaan, een appel, een wortel, een kiwi,... Je weet wel: iets gezond. Maar op woensdag maken we een uitzondering. Dan mag ik een koekje eten, jeeeuuj ! De sneukelkast van mam'Annick zit eigenlijk altijd stampvol, dus wordt het voor mij weer moeilijk om een keuze te maken. Stiekem zou ik graag alle koekjes uitproberen. Maar volgens mam'Annick krijg ik dan buikpijn. En dat ik nu iets wat ik echt wil vermijden. Ik denk maar dat ik "ienemienemutte" ga doen om te zien welk koekje ik vandaag opeet. Welkeen zou jij kiezen ?
Op zwier ! (27/30 - 27.06.2013)
Feest vanavond, want wij gaan uit. Wij = mam'Annick en ik. Er is een after work-feestje in Chess, hier in Gent en daar gaan wij naartoe. Samen met enkele collega's van op het werk van mam'Annick. Ik kijk er al naar uit om Steffi terug te zien. Steffi is een hele leuke madam en tegelijk ook de privéchauffeur van mam'Annick. En vanavond dus ook mijn chauffeur. Lucky me. Nog even wachten en het is zo ver, oef. Mam'Annick is zich nog aan het klaarmaken zodat ze er straks ook stralend uitziet. Ik zie er altijd stralend uit, ongeacht of ik nu veel of weinig geslapen heb. Ik heb dus meestal ook geen probleem met opstaan. Dat is voor mam'Annick soms wel iets anders. Maar tegenwoordig moet ze zelfs al geen wekker meer zetten, want Arthur zorgt er wel voor dat ze zich niet overslaapt ... :)
Woensdag ! Dat wil zeggen dat ik deze namiddag een "minder gezond" tussendoortje krijg. Eigenlijk eet ik iedere dag een tussendoortje hoor, maar meestal is dat dan een banaan, een appel, een wortel, een kiwi,... Je weet wel: iets gezond. Maar op woensdag maken we een uitzondering. Dan mag ik een koekje eten, jeeeuuj ! De sneukelkast van mam'Annick zit eigenlijk altijd stampvol, dus wordt het voor mij weer moeilijk om een keuze te maken. Stiekem zou ik graag alle koekjes uitproberen. Maar volgens mam'Annick krijg ik dan buikpijn. En dat ik nu iets wat ik echt wil vermijden. Ik denk maar dat ik "ienemienemutte" ga doen om te zien welk koekje ik vandaag opeet. Welkeen zou jij kiezen ?Op zwier ! (27/30 - 27.06.2013)
Feest vanavond, want wij gaan uit. Wij = mam'Annick en ik. Er is een after work-feestje in Chess, hier in Gent en daar gaan wij naartoe. Samen met enkele collega's van op het werk van mam'Annick. Ik kijk er al naar uit om Steffi terug te zien. Steffi is een hele leuke madam en tegelijk ook de privéchauffeur van mam'Annick. En vanavond dus ook mijn chauffeur. Lucky me. Nog even wachten en het is zo ver, oef. Mam'Annick is zich nog aan het klaarmaken zodat ze er straks ook stralend uitziet. Ik zie er altijd stralend uit, ongeacht of ik nu veel of weinig geslapen heb. Ik heb dus meestal ook geen probleem met opstaan. Dat is voor mam'Annick soms wel iets anders. Maar tegenwoordig moet ze zelfs al geen wekker meer zetten, want Arthur zorgt er wel voor dat ze zich niet overslaapt ... :)
Brrr, koud ! (28/30 - 28.06.2013)
Wat een weertje vandaag ! Is dat nu zomer ?! Omdat het hier dus niet overdreven warm is, stak mam'Annick daarnet het stoofke aan. Wat een verschil ! Het is lekker warm aan het worden en mam'Annick heeft beloofd dat, als Arthur klaar is met eten, dat we ons samen in de zetel zullen zetten - onder het fleeceke - en verhaaltjes zullen lezen. Niets leuker dan op koude dagen in de zetel zitten en naar verhaaltjes luisteren. En dan nog liefst van al met een kop warme chocolademelk. Met een grote toef slagroom op natuurlijk. Yum ! Puur genieten: chocolademelk, letters en vuur. Eén van de beste verhalenvertellers die ik ken, is Yana. Yana is de grote zus van Arthur en heeft heel erg leuke verhalenboeken op haar kamer. Misschien wil zij straks ook nog eens een verhaal voorlezen.
Nog meer dierenplezier ! (29/30 - 29.06.2013)
Eigen kan ik niet zeggen dat ik eenzaam ben. Ik mag dan misschien nog niet achterhaald hebben waar ik vandaan kom, ik heb hier al heel wat vrienden gemaakt waar ik altijd bij terecht kan. Toen ik vandaag - nadat ik de keuken opgeruimd had - even wou rusten in de zetel, hoorde ik plots een raar gezoem. Nieuwsgierig als ik ben (jahaaa, zo ken je mij hé ?), ging ik kijken waar het vandaan kwam. Ik zag er een grijze pomp staan waar verschillende draadjes aan verbonden waren. Die liepen op hun beurt naar het aquarium. Een aquarium vraag je je af ? 't Is gewoon een mooier woord voor een visbokaal. Maar zeg niet zomaar visbokaal tegen het aquarium van Simon (Arthurs grote broer), want daar kan hij niet echt mee lachen. Simon kweekt guppy's. Hij heeft er al ongelooflijk veel, zoveel dat ik ze niet meer kan tellen. Naast die guppy's zitten er ook ruitenkuisers in zijn aquarium, die houden de boel blijkbaar een beetje proper. Kan ik ze de volgende keer ook gebruiken als ik de ruiten kuis, jeeeuuj !
Wat een weertje vandaag ! Is dat nu zomer ?! Omdat het hier dus niet overdreven warm is, stak mam'Annick daarnet het stoofke aan. Wat een verschil ! Het is lekker warm aan het worden en mam'Annick heeft beloofd dat, als Arthur klaar is met eten, dat we ons samen in de zetel zullen zetten - onder het fleeceke - en verhaaltjes zullen lezen. Niets leuker dan op koude dagen in de zetel zitten en naar verhaaltjes luisteren. En dan nog liefst van al met een kop warme chocolademelk. Met een grote toef slagroom op natuurlijk. Yum ! Puur genieten: chocolademelk, letters en vuur. Eén van de beste verhalenvertellers die ik ken, is Yana. Yana is de grote zus van Arthur en heeft heel erg leuke verhalenboeken op haar kamer. Misschien wil zij straks ook nog eens een verhaal voorlezen. Nog meer dierenplezier ! (29/30 - 29.06.2013)
 |
Drie op een rij. (30/30 - 30.06.2013)
 |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten